Ταξίδια Εκδρομές / Fly & Drive

Πάσχα σε μια από τις ομορ­φό­τε­ρες πό­λεις της Ελλά­δας!

Πέρα από τα το­πι­κά έθι­μα και τις γεύ­σεις της Λαμπρής, αυτή εί­ναι η κα­λύ­τε­ρη επο­χή για να επι­σκε­φθεί­τε μία από τις ομορ­φό­τε­ρες πό­λεις της Ελλά­δας.
Τρια­ντά­φυλ­λα, γα­ρί­φα­λα, ορ­χι­δέ­ες, γλα­διό­λες στο­λί­ζουν τους Επι­τα­φί­ους της Τρι­μάρ­τυ­ρης (Μητρό­πο­λης), του Αγίου Νικο­λά­ου στη Σπλάν­τζια και της Αγίας Αικα­τε­ρί­νης, γε­μί­ζο­ντας με αρώ­μα­τα την πόλη τη Μεγά­λη Παρα­σκευή, κατά τη διάρ­κεια της πε­ρι­φο­ράς. Παράλ­λη­λα, η Φιλαρ­μο­νι­κή του δή­μου συ­νο­δεύ­ει τον Επι­τά­φιο κά­ποιας με­γά­λης γει­το­νιάς ή κά­ποιας δη­μο­τι­κής ενό­τη­τας. Εκτός της πό­λης των Χανί­ων θα βρεί­τε διά­φο­ρα ιδιαί­τε­ρα δρώ­με­να, όπως εί­ναι η υπαί­θρια απο­κα­θή­λω­ση στο χω­ριό Βουλ­γά­ρω και τα πα­ρα­δο­σια­κά πα­ζά­ρια στις Βου­κο­λιές και στις Βρύ­σες, όπου θα αγο­ρά­σε­τε κρη­τι­κά προ­ϊ­ό­ντα και θα δο­κι­μά­σε­τε σα­ρα­κο­στια­νά με­ζε­δά­κια. Το βρά­δυ του Μεγά­λου Σαβ­βά­του, η Τρι­μάρ­τυ­ρη, η Μονή Τζα­γκα­ρό­λων στο Ακρω­τή­ρι και η Μονή Γωνιάς στο Κολυ­μπά­ρι φη­μί­ζο­νται για την ανα­στά­σι­μη λει­τουρ­γία τους, ωστό­σο σε πνεύ­μα κα­τά­νυ­ξης βυ­θί­ζε­ται και κάθε χω­ριό των Χανί­ων, από το μι­κρό­τε­ρο ως το με­γα­λύ­τε­ρο. Μετά την Ανά­στα­ση και το «Χρι­στός Ανέ­στη», γί­νε­ται το κά­ψι­μο του Ιούδα σε μια πυρά από ξύλα και κλα­διά, γνω­στή ως Φουρ­νά­ρα, με ήχους από κα­μπά­νες και πυ­ρο­τε­χνή­μα­τα. Στα της πα­σχα­λι­νής γα­στρο­νο­μί­ας, τη Μεγά­λη Πέμ­πτη τα κρη­τι­κά νοι­κο­κυ­ριά ετοι­μά­ζουν καλ­τσού­νια (με μυ­ζή­θρα, αν­θό­τυ­ρο ή τυ­ρο­μά­λα­μα), τσου­ρέ­κια και λα­μπρο­κου­λού­ρες με κόκ­κι­να αυγά. Το Μεγά­λο Σάβ­βα­το το τρα­πέ­ζι έχει μα­γει­ρί­τσα και γαρ­δου­μπά­κια ψητά ή στην κα­τσα­ρό­λα και την Κυρια­κή του Πάσχα αρνί (στη σού­βλα, αντι­κρι­στό, ψητό) και χα­νιώ­τι­κη τούρ­τα (κρε­α­τό­πι­τα).
Τα Χανιά κρύ­βουν μέσα τους τη Μεσό­γειο, τη Βενε­τία και την Ανα­το­λή, τη νη­σιω­τι­κό­τη­τα, την Ανα­γέν­νη­ση και τον οθω­μα­νι­κό πο­λι­τι­σμό. Είναι μια μα­γι­κή πόλη, εκλε­πτυ­σμέ­νη αλλά και λαϊ­κή, με πολ­λούς κό­σμους που ανα­πτύσ­σο­νται ο ένας μέσα στον άλλο σαν ομό­κε­ντροι κύ­κλοι. Έχουν πο­λυ­κο­σμία, φα­σα­ρία, άρω­μα κα­βουρ­δι­σμέ­νου καφέ και μπου­γά­τσας. Αν εί­στε πρω­τά­ρη­δες, ξε­κι­νή­στε με μια βόλ­τα στο Ενε­τι­κό λι­μά­νι, ανά­με­σα στους εν­θου­σιώ­δεις του­ρί­στες, οι οποί­οι κα­τα­κλύ­ζουν την Κρήτη ήδη από την άνοι­ξη και θαυ­μά­ζουν το Μεγά­λο Αρσε­νά­λι, το Γιαλί Τζαμί (Κιου­τσούκ Χασάν) και τον αι­γυ­πτια­κό φάρο. Στρίψ­τε στην οδό Αγγέ­λου, για να βρε­θεί­τε στη συ­νοι­κία Τοπα­νά, όπου επί Τουρ­κο­κρα­τί­ας ζού­σε ο χρι­στια­νι­κός πλη­θυ­σμός. Πρό­κει­ται για μία από τις ωραιό­τε­ρες γει­το­νιές των Χανί­ων, έναν μι­κρό λα­βύ­ριν­θο πίσω από το λι­μά­νι.

Η επο­χή εί­ναι όμως ιδα­νι­κή και για εξορ­μή­σεις εκτός πό­λης. Η άνοι­ξη πάει πολύ στην Κρήτη, για­τί έχει αρ­κε­τή ζέ­στη για μπά­νιο στη θά­λασ­σα και αρ­κε­τή δρο­σιά για πε­ζο­πο­ρί­ες. Η βό­ρεια ακτο­γραμ­μή του Νομού Χανί­ων δια­θέ­τει εύ­κο­λα προ­σβά­σι­μες πα­ρα­λί­ες, που βρί­σκο­νται κο­ντά στην πόλη. Ρίξτε μια βου­τιά στην Αγία Μαρί­να, που έχει θέα στα Θοδω­ρού. Πρό­κει­ται για ένα ακα­τοί­κη­το νη­σά­κι, που απο­τε­λεί προ­στα­τευό­με­νο εν­διαί­τη­μα των κρη­τι­κών αι­γά­γρων (κρι κρι). Ο μύ­θος θέ­λει τα Θοδω­ρού να εί­ναι ένα τέ­ρας που είχε σκο­πό να φάει την Κρήτη, αλλά στην πο­ρεία πέ­τρω­σε. Η με­γά­λη σπη­λιά μοιά­ζει με το ανοι­χτό στό­μα του. Αν προ­τι­μά­τε τις πε­ζο­πο­ρί­ες, στον Νομό Χανί­ων –όπως και γε­νι­κό­τε­ρα στην Κρήτη– υπάρ­χουν πάρα πολ­λά φα­ράγ­για, τα οποία ούτε οι ίδιοι οι Κρη­τι­κοί δεν ξέ­ρουν καλά καλά. Η­ Σαμα­ριά εί­ναι το γνω­στό­τε­ρο, όμως θα βρεί­τε δε­κά­δες ακό­μα για να επι­λέ­ξε­τε αυτό που σας ται­ριά­ζει σε μή­κος και βαθ­μό δυ­σκο­λί­ας.